43. indywidualną wystawę fotografii „Odkrywana przestrzeń” pokazałem w Galerii Fotografii Fotoplastykon w Poznaniu w styczniu 2000 r. Jako „Koziorożec” starałem się w styczniu pokazywać swoje nowe wystawy. „Odkrywaną przestrzeń pokazałem następnie w Trzcianeckim Domu Kultury w Trzciance w 2000 r. ponownie w Galerii Fotografii „Fotoplastykon” w Poznaniu oraz w Muzeum Śremskim w Śremie w 2002 r. Fotografiami wyjściowymi do tej wystawy były fotografie nagrodzone na 9 Krajowym Salonie Fotografii Artystycznej Żary’99 w Galerii Wystaw Artystycznych Żarskiego Domu Kultury. Ta wystawa różniła się bardzo od poprzednich. Tym razem pokazałem zestawy. Fotografie grupowałem po trzy w pionowych zestawach jako pojedyncze kompozycje. Dało to dość dobry efekt ponieważ zestawy te zostały ponownie nagrodzone tym razem na XXX Konfrontacjach Fotograficznych organizowanych przez Gorzowskie Towarzystwo Fotograficzne w Gorzowie Wielkopolskim w 2000 r.
kilka prac…
migawki z wernisaży…
Odkrywana przestrzeń
„Wniknąć w krajobraz i stać się cząstką piękna…”
(M.M. Pocgaj)
Antoni jest zdumiewającym zjawiskiem na mapie współczesnej fotografii. Udaje mu się podążać własną drogą i stale modyfikować język fotograficznego przekazu.
Patrząc na jego obrazy, fotogramy zauważamy, że mamy do czynienia z czystą wyobraźnią pozwalającą udanie odtwarzać mechanizmy podświadomości, snu, kolejnych fal i impulsów rzeczywistości, zdumiewających wizji.
Każda sytuacja, pasemkowy pejzaż, wkomponowana linia graniczna pomiędzy podobnymi światami ubranymi jednak jakby przez dwóch różnych malarzy, każde zderzenie rozgrywa się w perspektywie dalekiego, pełnego tęsknoty śpiewu. Jest w tych barwnych zapisach geometrycznych pewna tajemnica, której rozwikłać nie można – tajemnica, która swoje korzenie ma być może w odległych dziejach Ziemi. W tej twórczości wszystko jest odkrywaniem i wszystko jest poszukiwaniem. Zarazem wszystko jest takie proste, a niektóre wątki tej twórczości zostały jeszcze wyostrzone i pogłębione. Obraz otwiera rzeczywistość poprzez plany malarskie, sytuacje liryczne. Wydaje się, że kluczem do tych zdarzeń fotograficznych jest znajomość świata przyrody, jego umiłowanie zderzone z wyobraźnią, przeżycie, które przekształca się we wzruszenie. Autor przekazuje nam prawdę o otaczającym nas świecie przyrody, o pięknie i prawdę o sobie, odbitą i zwielokrotnioną lirycznie w wielu obrazach. Przy tym imponuje szerokim spektrum tematyczno-malarskim, niepowtarzalnością poetyckiego widzenia i siłą artystycznego wyrazu.
W jednolitych, kunsztownie rozbudowanych i utrzymanych konsekwentnie do końca obrazach, zadziwia prostota i śmiałość zarazem w ukazywaniu poetyckich krajobrazów, tego, co ukryte, co najbardziej własne dla przyrody. Dzięki sile wyobraźni, poetyckiej maestrii jawią się nam przed oczyma zadziwiające tajemnicze linie, meandry, kolorowe pasy, układające się w słowa, zwrotki, liryczny język, w malarski utwór, w wiersz. Te fotografie kontaktują z nami. Przez to istnieje duchowa łączność między autorem, a jego odbiorcami. Fotografia Antoniego poza metaforą, ścisłością, operuje jeszcze barwnym obrazem i ma wszechstronniejsze możliwości dotarcia do człowieka poprzez emocje, poczucie piękna, aluzje.
Twórczość Antoniego, jego fotografowanie to wędrowanie ku oddalonemu horyzontowi przez trudny do rozpoznania krajobraz, to droga ku nieznanemu.
© Leszek Lesiczka krytyk sztuki, prezes Stowarzyszenia Pryzmat
© PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE
Kopiowanie, reprodukowanie całości lub fragmentów zdjęć oraz tekstów umieszczonych na tej stronie bez zgody właściciela strony oraz autorów jest
ZABRONIONE